
- Kacwin | Turystyczna wioska w górach na Spiszu

organizmu.
rząt wyższych, powstanie p r z e c i w c i a ł.
pieniu im antygenu ( np. szczepionki ).
ściwościach – o zmniejszonej zjadliwości (np. drogą wielo-
krotnych pasaży), zabite lub niechorobotwórcze dla gatunku
biorcy, np. człowieka. (Szczepionkę BCG przeciw gruźlicy
wytworzono ze szczepu prątków atakujących bydło).
ratury, środków chemicznych (fenol) lub promieniowania
jonizującego.
rowicy (tzw. efekt wzmacniacza).
lem przedłużenia odporności czynnej stosuje się szczepienia
p r z y p o m i n a j ą c e.
da Jennera przeciw ospie prawdziwej. Zawiera ona wirus
krowianki. Dzięki jej zastosowaniu wyeliminowano ospę
w krajach europejskich
Żywe atenuowane – wprowadzone w 1881 roku przez Lu-
Zabite - wywołują odporność krótkotrwałą, zwykle po-
Anatoksyny – toksyny pozbawione zjadliwości, lecz o za-
Monowalentne
stajmy z możliwości zapobiegania chorobom przestrzegając
terminów szczepień profilaktycznych zamieszczonych w ka-
lendarzu szczepień.
które mogą odegrać leczniczą rolę w zwalczaniu chorób
nych glebach nadmorskich, na wyspie Uznam nad Zalewem
Szczecińskim. Uprawia się głównie odmianę, której korzenie
i liście używane są jako przyprawa kuchenna, korzenie zaś
jako jarzyna. Liście i korzenie zawierają surowce lecznicze.
Zawartość głównych związków w selerze: cholina, asparagi-
na, mannit, glutamina, śluzy flawonowe, glikozydy, w tym
apina (nadające selerowi eteryczny zapach), olejki eterycz-
ne i inne związki typu furokumaryn, z których najbardziej
czynny jest psolaren.
Woda, 9 ważnych aminokwasów w tym walina, wspomagają-
ca mechanizm widzenia, kwas jabłkowy, cytrynowy. Mikro-
elementy: sód, potas, magnez, mangan, chlor, siarka, wapń
fosfor, żelazo. Kilogram selera daje 40 kalorii.
mineralne, leczy gościec, kamicę moczową, wzdęcia, kol-
ki żołądkowe, łagodzi sklerozę, przy schorzeniach pęche-
rza moczowego łagodzi wydzielanie moczu, działa przeciw-
szkorbutowo, łagodzi nieprawidłowości miesiączkowania,
działa korzystnie na dolegliwości sercowe, „ drenuje” krew,
leczy reumatyzm, otyłość, poprawia przemianę materii,
działa o d m ł a d z a ją co, wzbogaca pracę nerek, wątroby,
jest dobrze tolerowany przez cukrzyków i działa korzystnie
na nieżyt oskrzeli. Stosowany zewnętrznie działa kojąco na
rany i odmrożenia, leczy zapalenie powiek i miejscowe od-
barwienia skóry.
cenniejszym lekiem kuchennym we wszystkich dolegliwo-
ściach dróg moczowych. Nasiona selera działają pobudzająco
na łaknienie, trawienie i są gazopędne. Inhalacje soku selera
leczą migrenę, bule głowy. Seler gotowany jest łatwo straw-
ny. Sok z selera stosuje się do obmywania ran, do kąpieli, jako
okłady i kompresy na rany. Na odmrożenia stosujemy wywar
z łodyg lub bulwy. Lecznicze właściwości mają również suszo-
ne liście, łodygi i bulwy selera. Seler do jedzenia nie powinien
być zbyt długo gotowany aby nie utracił pachnących olejków
eterycznych oraz wartościowych witamin. Płyn z parzonych
obierzyn selera do kąpieli, odmrożonych rąk i nóg daje dobry
efekt leczniczy. Seler obniża ciśnienie krwi.
Pobierz cały numer w formie PDF.