13
„Na Spiszu” nr 4 (69) 2008 r.
członkiem Stowarzyszenia Rozwoju Spisza i Okolicy.
Zdarzenie, w które zostałem zaangażowany przez doro-
słych ,wpłynęło w zasadniczy sposób na dalsze koleje mo-
jego życia. Zaznałem wielu upokorzeń i głodu.
Kończąc, pragnę przeprosić za moje nieśmiałe przypo-
mnienie czynu, który okazał się mało efektywny i spowodo-
wał w moim życiu daleko idące zmiany, szczególnie bolesne
z powodu rozłąki z najbliższymi. Ale, dzięki mojemu bra-
tu Rudolfowi i pomocy państwa polskiego zdobyłem wy-
kształcenie i interesującą mnie pracę zawodową. Miejsce na
WŁASNEJ ZIEMI w otoczeniu pięknej przyrody pozwala
optymistycznie czekać na WIELKOM PROWDE.
Franciszek Payerhin
Nacieszyć oko przy tablicy
W ramach działań związanych z unijnym programem
Leader
+
postało Stowarzyszenie Rozwoju Spisza i Okoli-
cy, które swym zasięgiem obejmuje wszystkie miejscowo-
ści z terenu gminy Łapsze Niżne, Nowy Targ i Bukowina
Tatrzańska. Z pośród wielu spraw, które stowarzyszenie
podejmuje, zarówno mieszkańcom jak i turystom naj-
bardziej podobają się tablice informacyjne o miejscach
i miejscowościach związanych z naszym regionem. Ta-
blice opracowywały zespoły z poszczególnych wsi, one
też dostarczały opisy i zdjęcia do realizującego tablice
Daniela Młynarczyka z Jurgowa. Tablice stanowią ważne
źródło informacji, a także miłych doznań, gdyż wykona-
ne są estetycznie. Na wielu z nich oko cieszą niezwykle
kolorowe zdjęcia i lokalne panoramy.
(red)
W imieniu redakcji i Stowarzyszenia Rozwoju Spisza
i Okolicy skłądam serdeczne podziękowania wszystkim
osobom, które pomogły w opracowaniu tekstów tablic,
użyczyły zdjęć i przyczyniły się do umieszczenia tablic
w terenie.
Redaktor naczelny i Prezes SRSiO Julian Kowalczyk
Tablica informacyjna na Trybsiance nt. okopów z czasów
II wojny światowej na Spiszu. Treść tablicy przygotował
Franciszek Payerhin, który jako pierwszy próbował zainteresować
tematem okopów Urząd Gminy a później Stowarzyszenie.
Jan Silan i Andrzej Silan pozostali w Czechosłowa-
cji. Obaj zostali aktorami. Jan został uhonorowany tytułem
„Zasłużony artysta „ i został mianowany dyrektorem teatru
w Preszowie. Andrzej grał w teatrze kierowanym przez brata
Jana. Po wielu latach (1990) spotkałem się z nimi przypad-
kowo po spektaklu w preszowskim teatrze. Nie wiem, czy
jeszcze żyją.
W październiku 1946 roku, na rozprawie sądowej, w Są-
dzie dla Nieletnich w Lewoczy, zostałem UNIEWINNIO-
NY.
Po paru przymiarkach, na prośbę mojego brata Ru-
dolfa, za akceptacją moich rodziców ,w dniu 26 listopada
1946 roku , przekroczyłem legalnie już istniejącą granicę
czechosłowacko-polską w Golembargu (obecnie Lysa nad
Dunajcom) i dotarłem do Zakopanego, gdzie w Państwo-
wym Liceum Pedagogicznym zdałem w 1949 roku ,matutę
i otrzymałem uprawnienia do pracy w szkolnictwie pod-
stawowym. Inspektor szkolny w Nowym Targu , nakazem
pracy, skierował mnie do pracy w szkole podstawowej ze
słowackim językiem nauczania w Łapszach Niżnych. Stąd
,po roku pracy, udałem się na studia w Uniwersytecie Ja-
giellońskim w Krakowie, które ukończyłem w 1955 r. Po
studiach pozostałem w Krakowie i podjąłem pracę zawo-
dową w służbie zdrowia.
Po43.latach pracy przeszedłem na emeryturę i powróci-
łem do mojego miejsca urodzenia, gdzie poświęciłem swój
czas na rzecz mieszkańców Spisza. Przez moich ziomków
zostałem wybrany na radnego. Tę funkcję społeczną pełni-
łem przez dwie kadencje ( 8 lat ).Przez 4 lata byłem człon-
kiem Zarządu Gminy a następne 4 lata sprawowałem funk-
cję Przewodniczącego Rady Gminy w Łapszach Niżnych.
Obecnie jestem członkiem redakcji gazety „ Na Spiszu”,
członkiem Komisji Rewizyjnej Związku Polskiego Spisza,
członkiem Komisji Informacyjnej Euroregionu TATRY,
GGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGG
