35
„Na Spiszu” nr 3 (60) 2006 r.
4. Andrzej Soja
Jest to mój sąsiad, w mojej miejscowości jest organistą.
Ta osoba jest dla mnie bardzo ważna. Prawie całe życie
poświęca muzyce. Uczył dzieci grać na różnych instru-
mentach, sam gra na wielu z nich np. organach. Jest nie-
zastąpiony, gra też na wielu imprezach, zabawach. Lu-
dzie chwalą go, że tak się na niej (na tej muzyce) zna. Jest
to dla niego nie lada wysiłek ponieważ jest już starszym
człowiekiem. Gra nie tylko pieśni polskie ale też słowac-
kie. Bez niego nie byłoby tak mile jak teraz. Gdzie tylko
przychodzi zaraz panuje radość i zabawa.
Twoją muzykę niezastąpioną
Słychać wszędzie na każdy kąt
Gdy tylko przyjeżdżasz stąd.
Twój głos jest wielki
Nikt nie zastąpi cię na wieki
Ty każdej imprezie nadasz ciekawe brzmienie
Ty swym głosem powalisz wszystkich
Jesteś bezkonkurencyjny.
Kinga Sulir, Kacwin
5. Bożena Organa
Bożena Organa jest moja mamą i pełni rolę sołtysa we
wsi Harklowa.
Pełniąc rolę sołtysa, oddaje się jej całkowicie. Dba o spra-
wy wsi, szanuje mieszkańców szuka nowych możliwości.
Ostatnio poświęciła swoje zdrowie, aby jechać na szkole-
nia do Krakowa. Mieszkańcy szanują mamę i wiedzą, że
mogą na nią liczyć. Dlatego m. in. uważam, że mama za-
sługuje na szacunek, uznanie i społeczną pamięć.
Kochana mama, kochana mama.
Zajęta ciągle, od nocy do rana
Ma mało czasu, wciąż zabiegana,
Lecz przeze mnie tak ukochana.
Magdalena Organa, Harklowa
6. Czesława Bartyczak
Jest to moja mama. Jest to najważniejsza osoba w moim
życiu. Jest dla mnie przyjaciółką i mamą. W społeczeń-
stwie pełni rolę: mamy, żony, siostry, babci oraz pomocnej
dłoni. Moja mama jest niezastąpiona pomaga mi. Nigdy
nie odmówiła mi pomocy ani innej osobie. Kocha mnie,
moje rodzeństwo, swoje wnuki. Pomaga każdemu kto ją
o to poprosi. Choć ma dużo spraw na głowie dla każdego
ma czas. Można z nią porozmawiać na każdy temat.
„(...) Mamo, moja Droga mamo,
ukochana mamo,
piękna i najmilsza w całym świecie
mamo, jak nie kochać Cię’’
Są to słowa piosenki, ale wyrażają co do Niej czuję i Kim
Ona jest dla mnie. Nie umiem pisać wierszy. Ale bardzo
chciałabym, żeby pamięć o niej przetrwała. Aby każdy
wiedział, że był ktoś kto jest, był i będzie najważniejszy
dla mnie w życiu. Może dla innych nie znaczy tyle co dla
mnie, ale ja chce, żeby pamięć o Niej przetrwała. I będę
opowiadać swoim dzieciom o Niej. To jest moje zdanie
i nikt go nie zmieni.
Marcelina Bartyczak, Knurów
7. Elżbieta Łukuś
Jest nauczycielką historii i prowadzi Koło Regionalne.
Ponieważ jest m.in. Założycielką Koła Regionalnego pod-
trzymuje kulturę spiską. Ostatnio pani Łukuś spisywała le-
gendy opowiadane przez starszych ludzi. Pisze także słow-
nik wyrazów spiskich. Dzięki pani Łukuś zespół regionalny
z gimnazjum w Łapszach Niżnych wygrał bardzo wiele kon-
kursów w tańcach regionalnych. Pani Łukuś załatwiła nam
także występy za granicą m in. w Budapeszcie.
Dawno, dawno temu
W miejscowości Niedzica,
Przyszła na świat,
Jasna jak pszenica
Mała Elżunia.
Rosła w mądrość przybierając
I rodzicom spokoju nie dając.
Studia historyczne skończyła
I w gimnazjum Łapszewskim się zatrudniła.
Tam z młodzieżą pracowała
I Spisz rozsławiała.
Tańczy śpiewa, podskakuje
A nam wszystkim to brakuje.
Wszyscy bardzo ją lubimy,
O jej pamięć zawsze się zatroszczymy.
Agata Radecka, Kacwin
Opracowała Marta Starmach
Ciąg dalszy w następnym numerze
