„Na Spiszu” nr 2 (56) 2005 r.
30
Może mają racje. Obecnie na skutek wyższego poziomu
nauczania w szkołach i częstego osobistego kontaktu ze
światem, mieszkańcy Łapszanki stali się ludźmi bardziej
uniwersalnymi, przedsiębiorczymi i zaradnymi. Znacznie
wzrósł poziom cywilizacyjny wsi. Gwałtownie wzrosła
liczba sprzętu RTV, ilość samochodów. Młode kobiety
zdobywają prawa jazdy i stają się coraz bardziej nieza-
leżne od mężczyzn, którzy często opuszczają rodziny
wyjeżdżając do pracy w odległe strony.
podobny do łapszanskiego, szyty z sukna. Na co dzień nosi
się tutaj pospolite, kosmopolityczne odzienia.
Członkinie miejscowego Koła Gospodyń biorą chęt-
nie udział w przygotowywaniu do degustacji regionalnych
spiskich potraw podawanych gościom w czasie spiskich
imprez kulturalnych.
Przy kościele działa Rada Parafialna w składzie:
1. Franciszek Sołtys- przewodniczący
2. Ludwik Sołtys- skarbnik
3. Franciszek Jędrzusiak- kościelny
4. Stefan Sołtys
5. Józef Cipta
6. Franciszek Swoczyk
Wieś drewnianej zabudowy stała się wsią murowaną.
Zbudowano i buduje się nadal obszerne domy
,,turnie” w stylu podhalańskim z myślą o perspektywie
wynajmowania swoich pokoi turystom, którzy w przy-
szłości zapewne tutaj przybędą , chyba że wieś z cichej
i przytulnej przemieni się w zgiełkliwą przestrzeń dla
rozbrykanych noworyszów biznesowych. Co nie daj Boże.
Łapszańszczanie przyswoili sobie od niedawna strój górali
bukowiańskich, którzy ,,przyodziewają” w czasie uroczy-
stości kościelnych i świeckich. Dawniej noszono tu ubiór
Rada dba o potrzeby kościoła. Ze składek wiernych
wyremontowano ostatnio kościół. Dach i wieżę kościoła
przykryto blachą miedzianą. Od wewnątrz i od zewnątrz
wymalowano ściany kościoła. Wykonano z kostki be-
tonowej chodnik okalający kościół . zbudowano nowe,
piękne kamienne ogrodzenie cmentarza kościelnego. Za-
konserwowano poszerzoną konstrukcję drewnianą chóru.
Wieloletnim, sumiennym skarbnikiem Rady Parafialnej
jest Ludwik Sołtys strzegący z całym oddaniem zebrane
od wiernych pieniądze.
