„Na Spiszu” nr 2 (56) 2005 r.
28
Wieś Łapszanka leży na terenie Zamagurza nazy-
wanego Polskim Spiszem w powiecie nowotarskim,
w gminie Łapsze Niżne. Wieś powstała na przełomie XVI
i XVII wieku jako osada nad rzeką Łapszanką sąsiadująca
od wschodu i północy z wsią Łapsze Wyżne, od południa
ze słowacką Osturnią, od zachodu z Rzepiskami.
Ludność Łapszanki pozyskiwała ziemię uprawną
wyrąbując las- na wysokości 750-880 m. nad poziomem
morza. W wzmiance o wsi z 1662r. napisano, że wieś
miała własnego sołtysa oraz młyn. Wieś podlegała para-
fii rzymsko-katolickiej w Łapszach Wyżnych. W latach
1901-1909 we wsi na terenie cmentarnym wybudowano
kościół, który do tej pory jest kościołem filialnym parafii
Łapsze Wyżne. Wieś otoczona jest starymi wierchami
z najwyższym wzniesieniem polskiej części Spisz- Ku-
raszowskim Wierchem, potocznie ,,Kurasowka” 1040 m
n.p.m. zabudowania wsi dochodzą aż do przełęczy (Wyżni
Koniec), która stanowi połączenie Kopylca z Zadnią Górą.
Stąd, z drogi wiodącej do Rzepisk roztacza się piękny
widok na Tatry i szeroką panoramę Magury Spiskiej.
Na przełęczy nad Łapszanką wybudowano w lipcu
1928 roku kapliczkę, w której umieszczono dzwon z tego
samego roku, ufundowany wspólnie przez gospodarzy
Łapszanki zwanych ,,Górzanami”. Dzwon miał ostrzegać
ludność przed zbliżającą się burzą i ,,rozpędzać chmury”.
Podczas takiego ostrzegania 17 lipca 1967 roku zginął
tutaj młody mieszkaniec Łapszanki Franciszeak Kapołka
rażony piorunem. We wnęce kapliczki znajduje się obraz
Matki Boskiej Częstochowskiej namalowany przez dok-
tora Mieczysława Jeleniaskiego z Warszawy i umiesz-
czony tam w 2000r., jubileuszowym roku. Kapliczka
£apszanka
Prezentacje wsi spiskich
Widok z przełęczy nad Łapszanką w kierunku południowym
i miejsce wokół kapliczki nawiedzane jest przez wszyst-
kich przybywających tutaj turystów. Stojąc w tym miejscu
i patrząc na Tatry każdy ma wrażenie, że wznosi się ponad
otaczający świat, jest bliżej Nieba. Corocznie 26 sierpnia
w Dzień Najświętszej Marii Panny Częstochowskiej przy
kaplicy odprawiana jest msza św. z udziałem mieszkańców
Łapszanki. Po mszy ,,Górzanie” zapraszają ,,Dolanów”
na ,,gościnę”. Jest to wzruszający zwyczaj utrzymywania
międzyludzkich więzi.
Mieszkańcy wsi przez dziesiątki lat utrzymywali się z
pasterstwa i uprawy skalistej ziemi dorabiając w ,,pańskim
lesie” przy sadzeniu i pielęgnowaniu drzewek leśnych.
Uprawiając ziemię ciągle wyorywano kamienie, któ-
re zbierano i wysypywano na miedzę lub na ,,pryzmy”.
Łapszanie posługiwali się małymi, lekkimi, okutymi wo-
