background image
„Na Spiszu” nr 3 (68) 2008 r.
12
Dusicki
Radujóm sie dusicki
Bo dzisiok świyntyk sićkik 
A jutro dziyń zodusny
Kościół nie bedzie pusty
Zdrowaśki ku niebu polecóm.
u
Ozlygo sie głos zwónu
wywołuje ku Panu
Rynkóm znak krziza dajóm
Tak sie z Bogiym witajóm
Przed ółtorzym miyśce mo kozdy.
Ksióndz cito wypominki 
Imion lecóm iskierki
Nie tak downo tu zyli
Ale sie pominyli
Matka Bosko rynke podaje.
Fnet stanyli ta sićka
Kie se zbyrknół ministrant  
I choć ludzie nie wiedzóm
Za plecami im siedzóm
Pokolynia całe rzyndami.
A kie sie juz odprawi
Lygajóm tak jak spali
u
Oci otwarte majóm
na rodzine cekajóm
Na sićkik, co miyli im byli.
Wiecne odpociwanie
Leci w niebo błaganie
I choć smutek na sercu
Migo w kwiotkók kobiercu
Nadzieja, co nigdy nie gaśnie.
Jan Budz
Błogosławieni
Błogosławiony, kto wytrwałym czynem
Dowodzi światu, iż jest narodu synem.
Błogosławiony, kto do Ciebie, Panie
W ojców języku zanosi błaganie.
Błogosławiony, kto w hufcach Polaków
O lepsze walczy jutro dla rodaków,
Błogosławiony, kto Naród tak ceni,
Że pod naporem obcym się nie zmieni.
Błogosławiony, kto z swej krwi nie szydzi,
Więc pochodzenia swego się nie wstydzi.
Błogosławieni, kto wiernym zwyczajem
Dzieciom przekazał Ojców obyczaje.
Błogosławiony, kto z wzniesionym czołem
Jest świętej sprawy naszej apostołem.
Ludu polski, częstokroć znieważony,
Za Twe wytrwanie bądź błogosławiony!
Ludu polski, tak często pokrzywdzony
W walce o prawo bądź błogosławiony!
Ludu polski, twardy, niezwyciężony
Za Twój hart ducha bądź błogosławiony.
Znosisz, mój ludu mężnie ofiar setki
Błogosławiony bądź, wytrwaj przez wieki.
(1938)
Szczęsny Zapolski (Franciszek Jankowski)
Pomnik Józefa Wiśmierskiego na cmentarzu
przy kościele w Łapszach, fot. JK