background image
„Na Spiszu” nr 1 (62) 2007 r.
42
bania zbudowano scenę plenerową. Tu
kilka już razy miejscowa szkoła pod-
stawowa organizowała tzw. Dzień Pa-
pieski. Tu też odbywają się letnie fe-
styny wiejskie. Nieopodal, na skraju
wsi, stoi kościół.
Uroczy drewniany kościół p.w.
Matki Boskiej Nieustającej Pomocy
w Rzepiskach na Grocholowym Po-
toku zbudowali Księża Marianie
z pomocą mieszkańców w latach
50-tych ub. wieku. Na belce (sosrębie)
przy ołtarzu widnieje data 1957 rok.
A więc w tym roku przypada okrągła
50 rocznica jego budowy, ale czy tak-
że poświęcenia? Jest to okazja, aby
poszperać w domowych archiwach
i przypomnieć te odległe już czasy
a także ludzi, którzy kościół budowa-
li. Mało znany opinii publicznej jest
choćby fakt, że poświęcenia świą-
tyni dokonał biskup Karol Wojty-
ła. Konsekracji biskupiej ks. Wojty-
ła dostąpił w dniu 28 września 1958
roku, zatem jeśli poświęcenia doko-
nał jako biskup krakowski, musia-
ło to nastąpić później, po tej dacie.
Ostatnio w kościele tym przeprowa-
dzono szereg remontów, zmieniony
został m.in. ołtarz główny z Matką
Boską Nieustającej Pomocy, które-
go drewniane ornamenty i zdobienia
wzbudzają zachwyt. Godne podziwu
są śpiewy pieśni kościelnych, a śpie-
wają tu wszyscy bez wyjątku, i to
z wielką ochotą. Zachęcamy czy-
telników do odwiedzenia kościoła.
W niedzielę msze święte odprawiane są
o godz. 8,00 i 11,00. Najdogodniej-
szy dojazd jest od strony obwodnicy
Jurgowa, drogą na Łapszankę i dalej
na Łapsze Wyżne, Niedzicę.
Warto jeszcze wspomnieć, że bry-
ła i klimat tej drewnianej świątyni zo-
stał zauważony również literaturze fa-
chowej i w przewodnikach turystycz-
nych. Ostatnio w publikacji Zbignie-
wa Muzyka pt. „Drewniane kościoły
od Tatr po Gorce”, Nowy Sącz 2003.
(więcej informacji o Rzepiskach znaj-
dziecie na oficjalnej stronie gminy Bu-
kowina Tatrzańska http://www.gmina.
bukowinatatrzanska.pl). Jan Budz
Rzepiska to wieś górali spiskich wchodząca w skład gminy Bukowina
Tatrzańska, położona na Polskim Spiszu, u podnóża Pawlikowskiego Wier-
chu, w sąsiedztwie Czarnej Góry, Jurgowa i Łapszanki. Jest to wieś kresowa
w pełni tego słowa znaczeniu, gdyż jej grunty od strony południowej przy-
legają do granicy Państwa Polskiego. Po drugiej stronie granicy sąsiadują
z gruntami wsi Osturnia, którą teraz można odwiedzić spacerkiem lub na ro-
werze przez paszportowe przejście turystyczne w pobliskiej Łapszance.
Wieś znana jest z pięknej panoramy na Tatry, ma zabudowę rozproszo-
ną i dzieli się na kilkanaście przysiółków. Ich nazwy pochodzą od nazwisk
pierwszych osadników. Nazwiska te przetrwały wieki, a potomkowie założy-
cieli żyją we wsi po dziś dzień. Najbliżej Czarnej Góry jest jedna część wsi
tj. Bryjów Potok (od nazwiska Bryja) z osiedlem Sołtystwo, położonym nie-
co z boku na wzniesieniu oraz osiedlem Szyszkowie (gdzie mieszkają słynne
rodziny bacowskie) i przysiółkiem zwanym Pawliki (od nazwiska Pawlik),
usytuowanym za skłonem Pawlikowskiego Wierchu (1016 m n.p.m.). Naj-
wcześniej wzmiankowane są Pawliki (1660 rok), a pola tutejszych gazdów
(Pawlicanók) schodzą prawie nad Łapszankę.
ZŁOTA ŚWIĄTYNIA
Od strony Jurgowa znajduje się druga część Rzepisk tj. Wojtyczków Po-
tok (nazwa od nazwiska Wojtyczka), a na wzniesieniu bliżej Łapszanki roz-
ciąga się Grocholów Potok (od nazwiska Grochola) z bocznymi osiedlami
w pobliżu granicy państwa noszącymi nazwę: Stasiowie i Madejowie. Postę-
py w zabudowie siedliskowej sprawiły, że oba „potoki” rozpostarte pod górą
Piłatówką (1004 m n.p.m.), już się prawie połączyły.
Słynne kiedyś, zwłaszcza w sferach przemytniczych, położone przy sa-
mej granicy osiedle Katrynioki, dziś prawie już nie istnieje. Zachował się
tylko jeden dom drewniany wykupiony przez osobę z głębi Polski. Nad tym
osiedlem usytuowany jest rzepiski las wiejski zwany jako Gojnik, zarządzany
przez wspólnotę urbarialną Wieś w ostatnim dziesięcioleciu stała się mod-
na i chętnie uczęszczana przez turystów. Wielu z nich oczarowanych widoka-
mi kupiło sobie stare domy drewniane do remontu, lub pobudowało własne
domki letniskowe. Dotyczy to zwłaszcza Pawlików i Grocholowego Potoku.
To ostatnie osiedle znane jest też z działalności Domu Rekolekcyjno – Wypo-
czynkowego Księży Marianów „Stajenka” (zob. galerię zdjęć http://www.rze-
piska.mic.opoka.org.pl). W pobliżu ośrodka, w którym znajduje się także ple-