background image
Na Spiszu nr 4 (85) 2012 r.
52
Felieton
Na Spiszu
Bardzo ważny w rozwoju dziecka jest gest wskazywa-
nia palcem, który pojawia się
ok. 8-9 mies. Dzięki niemu
dziecko może komunikować się z dorosłym, pokazując któ-
re przedmioty dorosły ma nazywać i podawać. Dziecko sta-
ra się także naśladować pewne ruchy dorosłego. Gdy płacze
łatwo go uspokoić, pokazując zabawkę lub jakąś czynność.
Nieukojony, długi płacz, bez wyraźnej przyczyny – powinien
być powodem do niepokoju.
10 i 11 miesiąc życia dziecka przynosi umiejętność
wspólnego oglądania książeczek. Dziecko powinno samo
odwracać kartki w twardych książeczkach, oglądać je z za-
ciekawieniem i pokazywać obrazki. Powinno również wska-
zywać osoby, przedmioty i obrazki. Reagować na swoje imię.
Pojawiają się zabawy typu: „pa pa” ,”kosi kosi”.
Roczny maluszek rozumie już kil-
ka poleceń popartych gestem. Wie do
czego służy szczotka, telefon czy ły-
żeczka – ponieważ próbuje naśladować
czynności, które rodzic wykonuje tymi
przedmiotami.
Po ukończeniu pierwszego roku
życia, dziecko potrafi powtórzyć kil-
ka słów i sylab wypowiadanych przez
dorosłego (baba, mama, tata, imiona
bliskich, mu – krowa, bebe- baranek
i tym podobne). Umie też zaprzeczyć
słowem lub tylko gestem. Podejmuje
próby rysowania, picia z kubka, samo-
dzielnego posługiwania się łyżką. Bar-
dzo lubi pieszczoty i aktywnie w nich
uczestniczy.
Gdy dziecko ukończy dwa lata
powinno w wypowiedziach łączyć przy-
najmniej dwa wyrazy (np. mama am,
tata papa, da am – daj jeść, ma mamy
– nie ma mamy). Dwulatek jest zdol-
ny już, aby: wkładać klocki do otworów o różnych kształ-
tach, o różnej wielkości; dobierać brakującą część obrazka
(np. głowę do korpusu zwierzęcia), dobierać dwa takie same
obrazki, dobierać dwie takie same zabawki, budować wieżę
z 6 klocków. Jest już zainteresowane samodzielnym ubie-
raniem i rozbieraniem się. O ile jeszcze w tym okresie nie
potrafi samo się ubrać, o tyle próby rozbierania się przyno-
szą już duże sukcesy (co czasem jest dla opiekunów nieco
kłopotliwe).
Dwu i pół letni malec posiada już spore możliwości.
Potrafi podzielić klocki według koloru, lub według wielkości
czy kształtu. Zaczyna podejmować zabawy tematyczne, np.
w gotowanie, czy opiekę nad lalką. Jego mowa powinna być
już zrozumiała dla otoczenia. Powinny pojawić się już zda-
nia. Dziecko w tym wieku powinno respektować (zazwyczaj
– nie zawsze) reguły wyrażone przez dorosłego.
Szczegółowy opis oczekiwanych umiejętności dziecka
opracowany przez prof. J.Cieszyńską można znaleźć w jej
najnowszej książce: „Wczesna diagnoza i terapia zaburzeń
autystycznych”, Kraków 2011 r., gdzie odsyłam wszystkich
zainteresowanych tematem.
Szczególnie chciałam zwrócić uwagę na ten najwcze-
śniejszy okres w życiu dziecka, bowiem jest to czas, kiedy
terapia przynosi największe efekty. Niezwykle ważne jest
uchwycenie zakłóceń rozwoju dziecka w jak najwcześniej-
szej fazie i szybka pomoc.
Dlatego, drodzy rodzice, szczególnie matki – zaufajcie
swojej intuicji i jeśli niepokoi Was coś w rozwoju dziecka po-
szukajcie wsparcia u kompetentnych, doświadczonych osób.
Kto może udzielić Wam takiej pomocy i rady?….. i to jest
kolejny problem z jakim niestety musicie się zmierzyć. Nie
wszędzie drzwi stoją otworem. Są kolejki … terminy ….Trud-
no znaleźć pomoc, a zwłaszcza fachową i kompetentną. Nie
należy się jednak zrażać, ponieważ dla
zdrowia i dobra dziecka rodzice potra-
fią pokonać bardzo wiele barier i trud-
ności. Miłość jest najlepszym motorem
i ona dodaje sił.
Instytucją, która z założenia po-
winna nieść pomoc rodzicom i ich dzie-
ciom jest Poradnia Psychologiczno-Pe-
dagogiczna w Nowym Targu. Istnieje
tam możliwość skorzystania z rady,
diagnozy i terapii psychologicznej, pe-
dagogicznej i logopedycznej.
Przy Polskim Stowarzyszeniu na
Rzecz Osób z Upośledzeniem Umy-
słowym w Nowym Targu działa Punkt
Wczesnej Interwencji, który także słu-
ży radą i możliwością terapii. W Ośrod-
ku pracuje wysoko wykwalifikowana
i doświadczona kadra, która z pewno-
ścią podejmie prawidłowe i efektywne
działania.
Jednak pierwszym krokiem może
być omówienie nurtującego Was tematu w gronie osób, któ-
re maja podobny problem. Posiadają one już pewien bagaż
doświadczeń, wiedzą gdzie warto się udać i jak załatwić po-
trzebne dokumenty. Warto także porozmawiać, tak po pro-
stu o zmaganiach z codziennością. W tym celu powstała Gru-
pa Wsparcia Rodziców Działających dla Dobra Dziecka przy
parafii w Łapszach Niżnych, której liderem jest Pani Monika
Nowak (tel.18 26591 12).
Na koniec przytoczę słowa J. Cieszyńskiej, która moty-
wując rodziców do walki o swoje dzieci pisze: „
Każde dziec-
ko przejawiające zakłócenia rozwoju musi być poddane
oddziaływaniom terapeutycznym. Jeśli jakieś umiejęt-
ności nie pojawiły się w czasie określanym przez normę,
nie
wolno nigdy zakładać, że rozwój nastąpi samoistnie.
Może oczywiście tak się sporadycznie zdarzyć, ale nikt zdro-
worozsądkowo myślący nie może orzec z całą pewnością,
które dziecko należy do grona tych szczęśliwców”.
oligofrenopedagog, logopeda Agnieszka K.
f
ot. A. Mor
a
wski